Αναζητώντας τους απόηχους...

Δεν γνωρίζω πόσο χρόνο έχω στη διάθεσή μου για να μπορέσω να διαβάσω και να εντρυφήσω σε όλα τα κείμενα εργασιών που έχουν γραφτεί. Σκέφτηκα λοιπόν να αναζητήσω σε όλα τα blogs της ομάδας, τις αναφορές γι αυτό που εγώ θα χαρακτήριζα ως "κορυφαία στιγμή" της παραμονής μας εκεί: τη στιγμή που ήρθε αυθόρμητα στα χείλη μας το "τη υπερμάχω", ανάμεσα σε άλλα λαϊκά, δημοτικά και ρεμπέτικα τραγούδια εκείνης της νύχτας. Και τη θεωρώ κορυφαία, γιατί την τελευταία εκείνη νύχτα της παραμονής μας, στο Κρεμς, εκεί κάτω από τη γέφυρα, να αντηχεί το "τη υπερμάχω", μοιάζει απίθανο. Και ήταν τόσο αυθόρμητη αλλά και τόσο ιερή αυτή η στιγμή (όχι με την εκκλησιαστική έννοια), που αν και οι περισσότεροι την έχουν αναφέρει, δεν έχει καταγραφεί στα 70 περίπου GB εικόνας και ήχου από το Κρεμς. Πάμε λοιπόν να δούμε πώς αναφέρεστε σε αυτή τη στιγμή:

• Ο εκλεγμένος πλέον δήμαρχος Κρεμς γράφει: "Πολιτική, σχέσεις, σεξ, θρησκεία, πολιτισμός κι όλοι οι άλλοι τομείς της δημόσιας σφαίρας, που θα έλεγε και ο Wyss, καλύφθηκαν, αποκαλύφθηκαν και στο τέλος ξεχάστηκαν μ’ ένα τραγούδι στις όχθες του Δούναβη..."
• Η απούσα αυτή τη στιγμή συμμαθήτριά μας, την κατατάσσει στα "10 πράγματα που δεν πρόκειται να ξεχάσει", λέγοντας χαρακτηριστικά: "Και βέβαια το μεθυσμένο «τη υπερμάχω» με το echo που «φυσικά» και απλόχερα προσέφερε η υπόγεια διάβαση. Προς στιγμήν το θεώρησα ιεροσυλία…".
• Η συνήθως σιωπηλή αλλά και εύστοχη συνονόματη, κάνει την αναφορά της, τολμώντας να εγκαλέσει τους καθηγητές (web1 ??) που την κοπάνησαν με ελαφρά πηδηματάκια και έχασαν φυσικά όλα τα καλά: " Κύριε Αποστολόπουλε και Κύριε Δαλιάνη κατά τη διεξαγωγή της συζήτησης του αιώνα, με τίτλο: «Γκατζετάκια: Περί κανέλας και ομόκεντρων κύκλων» ή κατά τη διάρκεια της κοσμοϊστορικής συναυλίας; Εκεί, όπου Αριστερά και Δεξιά ένωσαν τις φωνές τους, δίπλα στο ποτάμι; 

Οι άλλοι είτε δεν έχετε κάνει κάποια αναφορά, είτε από τη νύστα μου δεν την είδα. Προσωπικά επειδή μου έχουν πει ότι "μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις", αρχικά έβαλα για το Κρεμς τη φωτογραφία της Χέλγκα, χωρίς λόγια. Ωστόσο στη συνέχεια, με πολλές δυσκολίες και χρησιμοποιώντας το windows movie maker (μαύρα χάλια δηλαδή), προσπάθησα να μαζέψω διαφορετικές εικόνες (πολλές χιλιάδες λέξεις δηλαδή) με μουσική υπόκρουση βέβαια τι άλλο; "Τη υπερμάχω στρατηγώ"...