Ξυπνάω το πρωί και ρίχνω μια βιαστική ματιά από το παράθυρο. Ζέστη! Το ένα πόδι της καρέκλας που υπάρχει στο μπαλκόνι βρίσκεται στο κενό, γιατί δεν υπάρχει επαρκής χώρος για να χωρέσει μια καρέκλα. Ντύνομαι γρήγορα και κατεβαίνω για το πρωινό.
Είναι σερβιρισμένο στον πάγκο του μπαρ της καφετέριας που διαθέτει το ξενοδοχείο, με παγάκια παντού για να διατηρηθούν τα τρόφιμα. Προσπαθώ να επιλέξω τρόφιμα που βρίσκονται κοντά στα παγάκια, γιατί φοβάμαι πως τα άλλα θα είναι αλλοιωμένα.
Παίρνω τον καφέ και το πιάτο μου και βγαίνω έξω, στο πεζοδρόμιο ΄που έχει 4 τραπεζάκια κι ομπρελίτσες με θέα το λιμάνι (πάνω στον κεντρικό παραλιακό δρόμο). Ευτυχώς φυσάει, καθώς 'οπως σχολιάζουν οι ντόπιοι που περνάνε μπροστά μου, σήμερα αναμένεται μια πολύ ζεστή μέρα. Ακριβώς μπροστά μου πάνω στο δρόμο υπάρχει πορτοκαλί λωρίδα και κώνοι που δείχνουν πως στο σημείο απαγορεύεται το παρκάρισμα (νομίζουν δηλαδή), ενώ ακριβώς απέναντι υπάρχουν θέσεις για πάρκινγκ.
Μάλλον οι κώνοι λειτουργούν ως καταδείκτες παρκαρίσματος για τον κόσμο, καθώς οι περισσότεροι έρχονται και παρκάρουν σε αυτό το σημείο και όχι απέναντι που υπάρχουν κι ελεύθερες θέσεις. Φεύγουν μόνο όταν κατά τις δέκα το πρωί, κάποιος αστυνόμος περνάει και βγάζει το μπλοκάκι του και αρχίζει να γράφει τα σταθμευμένα αυτόκίνητα.
Αιγαίο και πάλι Αιγαίο... (συνεχίζεται)
Είναι σερβιρισμένο στον πάγκο του μπαρ της καφετέριας που διαθέτει το ξενοδοχείο, με παγάκια παντού για να διατηρηθούν τα τρόφιμα. Προσπαθώ να επιλέξω τρόφιμα που βρίσκονται κοντά στα παγάκια, γιατί φοβάμαι πως τα άλλα θα είναι αλλοιωμένα.
Παίρνω τον καφέ και το πιάτο μου και βγαίνω έξω, στο πεζοδρόμιο ΄που έχει 4 τραπεζάκια κι ομπρελίτσες με θέα το λιμάνι (πάνω στον κεντρικό παραλιακό δρόμο). Ευτυχώς φυσάει, καθώς 'οπως σχολιάζουν οι ντόπιοι που περνάνε μπροστά μου, σήμερα αναμένεται μια πολύ ζεστή μέρα. Ακριβώς μπροστά μου πάνω στο δρόμο υπάρχει πορτοκαλί λωρίδα και κώνοι που δείχνουν πως στο σημείο απαγορεύεται το παρκάρισμα (νομίζουν δηλαδή), ενώ ακριβώς απέναντι υπάρχουν θέσεις για πάρκινγκ.
Μάλλον οι κώνοι λειτουργούν ως καταδείκτες παρκαρίσματος για τον κόσμο, καθώς οι περισσότεροι έρχονται και παρκάρουν σε αυτό το σημείο και όχι απέναντι που υπάρχουν κι ελεύθερες θέσεις. Φεύγουν μόνο όταν κατά τις δέκα το πρωί, κάποιος αστυνόμος περνάει και βγάζει το μπλοκάκι του και αρχίζει να γράφει τα σταθμευμένα αυτόκίνητα.
Αιγαίο και πάλι Αιγαίο... (συνεχίζεται)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου